Bestaat er een God?

In Varanasi, India, word je aan het denken gezet. Geloof is hier aan de orde van de dag. Baden in de heilige rivier de Ganges reinigt de zonden en brengt geluk. Daar plaatsen wij onze vraagtekens bij, als we in een bootje de lichaamsdelen van verkoolde mensen voorbij zien drijven. De lijkverbrandingen vijfhonderd meter verderop zijn niet altijd even effectief. Je vraagt je af welke God echt is en of het hele geloof geen sprookje is dat verzonnen is door mensen op zoek naar macht en een middel om de mensen om zich heen te binden.

Waar houdt geloof op en wint het gezonde verstand? Is Hinduisme het ware geloof, of is Allah de ware God, Boeddha of God? Wie laat zijn volgelingen in een riool baden? Je westerse kijk verwart je aangeleerde denkbeeld. Een bezoek aan Varanasi, in India, de heiligste plaats voor de Hindu’s, laat je bezinnen op je bestaande mening. Ik wordt aangeklampt door een oud vrouwtje die in een huis aan de Ganges met vele anderen ligt te wachten op de dood. “Heb je een fooi voor mij? Dan kan ik hout kopen om mij te laten verbranden. Het kost 250 kilo hout om mij te laten verbranden, heb je iets voor mij?” Ze ligt in een hoekje in een ‘Dodenhuis’ te wachten, om hier aan de heilige rivier verbrand te worden. Dit is niet echt, ik zit naar een oude Fellini film te kijken, waar het zo pauze wordt. Voor dit oude vrouwtje komt er geen intermezzo meer.

Hier in Varanasi vliegen we van de ene emotie in de andere. We zien het levenslicht uitgaan in de ogen van de Indiers die op de dood wachten aan de Ganges en op een ander moment genieten wij van het geluk in de kleine dingen:

De tuinstoeltjes zijn uitgeklapt op een gescheurde betonnen vloer. Tientallen
fietsen van Chinese makelij staan chaotische geparkeerd rondom Miles. Het bouwafval markeert de grens van het parkeerterrein. In de achtertuin van een sjeik hotel staan twee koude biertjes op een uitklaptafeltje van de campingwinkel uit Winterswijk. Het zachte zonnetje doet vandaag zijn best om met vijfentwintig graden ons leven tot ultiem geluk te verwarmen. Afgezet door een grijze muur genieten we van het leven. Een scheidingswand tussen ons en een fantastisch hotel, waar toeristen in de tuin genieten van een glaasje wijn en een heerlijke lunch. Achter dit moois, tussen het bouwafval, staan wij. De werelden in India, zo dichtbij en zo ver weg. Weggestopt op de parkeerplaats voor het personeel, mogen wij logeren in Varanasi.

We genieten. Zo ziet geluk eruit.